Η επέκταση της επιστήμης και της τεχνολογίας στα μέσα ενημέρωσης έχει αυξήσει την εμφάνιση του Multitasking. Το Multitasking είναι η ‘ικανότητα’ να εκτελούμε δύο ή περισσότερες εργασίες ταυτόχρονα, που απαιτούν την προσοχή μας και την χρήση προηγμένων γνωστικών διαδικασιών. Κάθε δράση μας απαιτεί μια σειρά εγκεφαλικών λειτουργιών προκειμένου να εκτελέσει αποτελεσματικά μια εργασία.
Οι αποφάσεις των ανθρώπων να μεταβούν από μια εργασία σε άλλη βασίζονται σε συναισθήματα που προκαλούνται από στρεσογόνους παράγοντες. Ως εκ τούτου, τα αρνητικά συναισθήματα μπορούν να πυροδοτήσουν την έναρξη του multitasking.
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει ταυτόχρονη εκτέλεση πολλαπλών εργασιών. Όταν εκτελούμε δύο εργασίες που απαιτούν διαφορετικές αποκρίσεις, τελικά επιβραδύνεται η μία ή και οι δύο εργασίες. Ο εγκέφαλος δεν είναι φτιαγμένος για να δίνει την ίδια προσοχή σε πολλαπλές εργασίες και να τις ολοκληρώνει εξίσου ικανά, χωρίς ‘απώλειες’.
Το multitasking έχει γνωστικό ‘κόστος’. Μελέτες δείχνουν ότι κατά την εκτέλεση πολλαπλών εργασιών, πολλά άσχετα ερεθίσματα εισέρχονται στη γνώση και τη μνήμη κάποιου, προκαλώντας μείωση της απόδοσής του, ενώ η απόδοση σε κατάσταση μίας μόνο εργασίας είναι σημαντικά καλύτερη.
Το multitasking, που υποτίθεται ότι ήταν το καλύτερο ατού των Millennials, γίνεται η αδυναμία τους. Αντί να ενισχύει την παραγωγικότητα του εργατικού δυναμικού, τη μειώνει. Στην πραγματικότητα δεν κάνουμε multitasking, απλά μεταβαίνουμε συνεχώς από τη μια εργασία στην άλλη, πχ απάντηση σε ένα email και μετά πίσω στην τηλεδιάσκεψη και ταυτόχρονα κρατάμε και σημειώσεις και ούτω καθεξής.
Η Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία ανακάλυψε ότι το multitasking δεν είναι πλέον μια δεξιότητα για την οποία πρέπει να καυχιόμαστε, αλλά να ανησυχούμε.
Οι αρνητικές επιπτώσεις του multitasking συνοψίζονται παρακάτω:
- Μειώνει την παραγωγικότητα.
- Ξοδεύει τον χρόνο μας, αντί να τον εξοικονομεί.
- ‘Σκοτώνει’ τη συγκέντρωση και τη δημιουργικότητά μας.
- Οι άνθρωποι γίνονται λιγότερο διανοητικά οργανωμένοι και παλεύουν να ξεχωρίσουν τις σχετικές από τις άσχετες λεπτομέρειες.
- Αυξάνει τον κίνδυνο της παρορμητικότητας, που διεγείρει αντίστοιχα συμπεριφορικές και ψυχικές διαταραχές.
- Οι άνθρωποι διατηρούν λιγότερες πληροφορίες και κάνουν περισσότερα λάθη.
- Αλλάζει τον τρόπο λειτουργίας του εγκεφάλου μας (λιγότερη εγκεφαλική πυκνότητα στις περιοχές που ελέγχουν τον γνωστικό και συναισθηματικό έλεγχο).
- Συμβάλλει στην επικράτηση της κατάθλιψης, του στρες, του άγχους, του υψηλού ποσοστού αυτοκτονιών και του εθισμού σε ναρκωτικά, αλκοόλ και σεξ.
- Αυξάνει τον κίνδυνο τροχαίων ατυχημάτων.
- Μπορεί να μειώσει το IQ μας.
- Επηρεάζει και μειώνει τη Συναισθηματική μας Νοημοσύνη.
Η Συναισθηματική Νοημοσύνη, συγκεκριμένα, είναι σημαντικός παράγοντας της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων. Οι συναισθηματικά ευφυείς ηγέτες προσπαθούν να βελτιώσουν την εφαρμογή των βασικών δεξιοτήτων της συναισθηματικής νοημοσύνης, όπως η αυτογνωσία, η ενσυναίσθηση, η κινητοποίηση, ο αυτοέλεγχος, η προσαρμοστικότητα, η εμπάθεια κ.ά, δεξιότητες που πολύ συχνά δουλεύουμε για να αναπτύξουμε και να ενισχύσουμε στο executive and business coaching.
Τί μπορείτε να κάνετε για καλύτερη απόδοση και διαχείριση χρόνου;
- Προγραμματίστε εκ των προτέρων τις εργασίες που θέλετε να κάνετε μες στη μέρα.
- Δώστε προτεραιότητα στις πιο σημαντικές/ επείγουσες.
- Ρυθμίστε ένα χρονόμετρο για 20 λεπτά και επικεντρωθείτε σε μια μεμονωμένη εργασία, μέχρι να τελειώσει ο χρόνος (τεχνική pomodoro).
- Κάντε διάλειμμα 5’.
- Μεταβείτε στην επόμενη εργασία για άλλα 20 λεπτά και ούτω καθεξής.
Image by Freepik