Συχνά μπορεί να προκύψουν συγκρούσεις στο χώρο εργασίας από διάφορες καταστάσεις και αλληλεπιδράσεις μεταξύ των εργαζομένων. Είναι σημαντικό να τα επιλύσετε αμέσως μόλις εμφανιστούν για να αποφύγετε την περιττή κλιμάκωση και την παρατεταμένη δυσφορία.
Ας εξερευνήσουμε μερικούς από τους πιο συνηθισμένους τύπους συγκρούσεων και ποιες στρατηγικές επίλυσης έχουν αποδειχθεί οι πιο αποτελεσματικές στο εργασιακό πλαίσιο.
1. Κακή Επικοινωνία
Λανθασμένη επικοινωνία μπορεί να συμβεί λόγω ασαφών μηνυμάτων, κακών δεξιοτήτων ακρόασης ή αόριστων οδηγιών. Οι εργαζόμενοι μπορεί να ερμηνεύουν τις πληροφορίες διαφορετικά, οδηγώντας σε σύγχυση και απογοήτευση. Αυτό συχνά οδηγεί σε λάθη, μειωμένο ηθικό και αυξημένη ένταση μεταξύ των μελών της ομάδας που αισθάνονται ότι αγνοούνται ή παρεξηγούνται. Ορισμένες χρήσιμες πρακτικές θα μπορούσαν να είναι η ανοιχτ΄ότητα και η διαφάνεια, η εφαρμογή τακτικών check-in, η ενθάρρυνση της ανατροφοδότησης και η χρήση σαφών και άμεσων μεθόδων και καναλιών επικοινωνίας.
2. Στρες και εξάντληση
Τα υψηλά επίπεδα άγχους μπορούν να μειώσουν τη συναισθηματική ανθεκτικότητα, καθιστώντας τους εργαζόμενους πιο ευερέθιστους και επιρρεπείς σε συγκρούσεις για δευτερεύοντα ζητήματα. Το άγχος μπορεί να προέρχεται από μεγάλο φόρτο εργασίας ή προσωπικά ζητήματα. Αυξημένες συγκρούσεις μπορεί να προκύψουν από παρεξηγήσεις ή αχρείαστες εντάσεις, επιδεινώνοντας περαιτέρω τα επίπεδα άγχους. Οι εταιρείες χρει΄α΄ζεται να προωθούν πρωτοβουλίες ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, παρέχουν πόρους για τη διαχείριση του άγχους και να ενθαρρύνουν ανοιχτές συζητήσεις σχετικά με θέματα φόρτου εργασίας.
3. Ανισορροπίες φόρτου εργασίας
Οι συγκρούσεις μπορεί να προκύψουν όταν οι εργασίες δεν κατανέμονται ομοιόμορφα μεταξύ των μελών της ομάδας. Οι υπερφορτωμένοι υπάλληλοι μπορεί να αισθάνονται ότι δεν υποστηρίζονται, ενώ εκείνοι με μικρότερο φόρτο εργασίας μπορεί να αισθάνονται ότι δεν εκτιμώνται. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει αισθήματα δυσαρέσκειας και αποδέσμευσης, οδηγώντας σε ένα τοξικό εργασιακό περιβάλλον. Οι διευθυντές και οι επόπτες θα πρέπει να αξιολογούν τακτικά τον φόρτο εργασίας και να ανακατανέμουν τα καθήκοντα δίκαια. Επιπλέον, θα ήταν χρήσιμη η συμμετοχή των εργαζομένων σε συχνές συζητήσεις σχετικά με τις ικανότητες και τις προτιμήσεις τους ως προς τον όγκο και τη διανομή του όγκου εργασίας.
4. Διαφωνίες σε θέματα εργασίας
Αυτά συμβαίνουν όταν τα μέλη της ομάδας διαφωνούν για τον τρόπο ολοκλήρωσης συγκεκριμένων εργασιών ή έργων. Για παράδειγμα, οι διαφορετικές απόψεις σχετικά με την κατανομή πόρων στο πλαίσιο ενός έργου μπορεί να οδηγήσουν σε διαφωνίες μεταξύ των μελών της ομάδας. Οι διευθυντές θα πρέπει να εξασκούνται στην ενεργητική ακρόαση όταν αντιμετωπίζουν συγκρούσεις, επιτρέποντας σε κάθε μέρος να μοιράζεται την άποψή του χωρίς διακοπή. Θα ήταν επίσης ωφέλιμο να βοηθήσετε τους υπαλλήλους να κατανοήσουν ο ένας τα δυνατά σημεία, την εμπειρία και τη συμβολή του άλλου στο θέμα και να αξιολογήσουν ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να ολοκληρώσουν την εργασία.
5. Συγκρούσεις αλληλεξάρτησης
Αυτές οι συγκρούσεις συμβαίνουν όταν τα μέλη της ομάδας βασίζονται το ένα στο άλλο για να ολοκληρώσουν εργασίες, αλλά αντιμετωπίζουν καθυστερήσεις ή ζητήματα που επηρεάζουν την αλληλοεξαρτώμενη εργασία τους. Τέτοιες συγκρούσεις μπορεί να διαταράξουν τη ροή εργασίας και να δημιουργήσουν ένταση, καθώς τα μέλη της ομάδας κατηγορούν το ένα το άλλο για αποτυχίες. Ενθαρρύνεται ιδιαίτερα η θέσπιση σαφών προθεσμιών και μέτρων, καθώς και συνεργατικών συναντήσεων σχεδιασμού για την ευθυγράμμιση των προσδοκιών και των συνεργειών.
6. Συγκρούσεις προσωπικότητας
Οι συγκρούσεις συχνά πηγάζουν από διαφορές στα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας και στον τρόπο εργασίας. Για παράδειγμα, ένας εξωστρεφής, διεκδικητικός υπάλληλος μπορεί να κυριαρχεί στις συζητήσεις, αφήνοντας τους εσωστρεφείς συναδέλφους να αισθάνονται υποτιμημένοι. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε δυσαρέσκεια και μειωμένη συνεργασία, επηρεάζοντας τη δυναμική και την παραγωγικότητα της ομάδας. Οι διευθυντές και, κατά περίπτωση, ένας Business Coach μπορούν να ενθαρρύνουν δραστηριότητες ανοιχτής επικοινωνίας και οικοδόμησης ομάδας για την προώθηση της κατανόησης και του σεβασμού μεταξύ των μελών της ομάδας.
7. Συγκρούσεις ιδεών
Διαφωνίες κατά τη διάρκεια brainstorming συναντήσεων μπορεί να προκύψουν όταν τα μέλη της ομάδας έχουν διαφορετικές απόψεις σχετικά με τις ιδέες ή τις στρατηγικές του έργου. Αν και αυτό μπορεί να είναι υγιές για τη δημιουργικότητα εάν το διαχειριστούμε σωστά, μπορεί επίσης να οδηγήσει σε απογοήτευση εάν τα άτομα αισθάνονται ότι οι ιδέες τους απορρίπτονται. Οι διευθυντές και οι ηγέτες των ομάδων χρειάζεται να καλλιεργήσουν ένα περιβάλλον συνεργασίας, ενθαρρύνοντας όλες τις ιδέες να ακούγονται χωρίς κρίση. Χρησιμοποιήστε δομημένες τεχνικές brainstorming για να καθοδηγήσετε τις συζητήσεις.
8. Διακρίσεις και παρενόχληση
Σοβαρές συγκρούσεις προκύπτουν από θέματα διάκρισης ή παρενόχληση με βάση τη φυλή, το φύλο, την ηλικία ή άλλους παράγοντες. Τέτοια ζητήματα απαιτούν άμεση παρέμβαση από τη διοίκηση ή το ανθρώπινο δυναμικό για να διασφαλιστεί ένας ασφαλής και με σεβασμό χώρος εργασίας. Είναι επιτακτική ανάγκη για κάθε οργανισμό να εφαρμόζει σαφείς πολιτικές κατά των διακρίσεων και της παρενόχλησης, να παρέχει εκπαίδευση και να διασφαλίζει ότι υπάρχουν ασφαλή κανάλια για την αναφορά ζητημάτων.
9. Συγκρούσεις ηγεσίας
Τα διαφορετικά στυλ ηγεσίας μπορούν να οδηγήσουν σε σύγχυση και συγκρούσεις μεταξύ των μελών της ομάδας. Ένας αυστηρός ηγέτης μπορεί να συγκρουστεί με έναν πιο ευέλικτο, προκαλώντας τριβές κατά τη διάρκεια συνεργατικών έργων. Αυτό μπορεί να υπονομεύσει τη συνοχή της ομάδας και τη σαφήνεια στους ρόλους, οδηγώντας σε απογοήτευση μεταξύ των εργαζομένων. Θα ήταν χρήσιμο για τους οργανισμούς να διευκολύνουν τις συζητήσεις που επιτρέπουν την έκφραση ανησυχιών και προτιμήσεων σχετικά με προσεγγίσεις ηγεσίας. Προωθήστε μια κουλτούρα κοινής ηγεσίας όπου χρειάζεται.
10. Πολιτιστικές συγκρούσεις
Οι διαφορές στο πολιτισμικό υπόβαθρο ή στις προοπτικές των γενεών μπορεί να οδηγήσουν σε παρεξηγήσεις ή συγκρούσεις σε αξίες και πεποιθήσεις. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει ένα άβολο εργασιακό περιβάλλον, εάν δεν γίνει σωστή διαχείριση, αποξενώνοντας ενδεχομένως τους εργαζόμενους. Οι εταιρείες μπορούν να παρέχουν εκπαίδευση για τη διαφορετικότητα και να δημιουργούν ένα περιβάλλον χωρίς αποκλεισμούς όπου εκτιμώνται και γίνονται σεβαστές όλες οι πολιτιστικές προοπτικές.
Σε κάθε είδους σύγκρουση, οι εταιρείες χρειάζεται να λαμβάνουν υπόψη τις ακόλουθες στρατηγικές:
- Ανοιχτή Επικοινωνία
- Ενεργητική ακρόαση
- Ορίστε σαφείς προσδοκίες
- Ενθαρρύνετε την ομαδική εργασία
- Διαμεσολάβηση (εξετάστε τη συμμετοχή ουδέτερου τρίτου μέρους)
- Προγράμματα κατάρτισης (π.χ. σε δεξιότητες επίλυσης συγκρούσεων).
Αναγνωρίζοντας τις κοινές πηγές συγκρούσεων στο χώρο εργασίας και εφαρμόζοντας αποτελεσματικές στρατηγικές επίλυσης, οι οργανισμοί μπορούν να ενισχύσουν ένα πιο παραγωγικό και θετικό εργασιακό περιβάλλον. Η συμμετοχή των ανώτερων στελεχών είναι ζωτικής σημασίας για την παροχή του πλαισίου και της κατεύθυνσης προς μια πιο υγιή κουλτούρα στο χώρο εργασίας. Αντίστοιχα και οι εργαζόμενοι μπορούν μέσω των κατάλληλων δεξιοτήτων επικοινωνίας, διαχείρισης συγκρούσεων και διαπραγμάτευσης να διαχειριστούν καλύτερα προκλήσεις και διαφωνίες στο χώρο εργασίας. Το business coaching μπορεί να βοηθήσει τους επαγγελματίες, σε όποιο ρόλο και πρόκληση βιώνουν.